XIII. Burek______

jeżeli jeden pies staje się drugim
drugi zaś staje się trzecim
lub czwartym to nie wymkniesz się
temu pierwszemu

którego zagłodziła Hrudnycha
dziś wiemy że w chorobie
głodziła również detynę ale chłopca
dokarmiała Czałycha jeżeli jeden

pies biegnie przed tobą drugi zaś
za tobą to nie wymkniesz się
temu pierwszemu z Wólki Krowickiej
o którego nikt nie dbał

[13 III 2019]

.

.

XIV. Piosenka o włóczykijach

zdarzyła się śmierć w Ogrodzie
Szwajcarskim kiedy to dwaj
chłopcy o których mówił Ingo Ignatius
przyjechało ze wschodniej

najpiękniejszej Polski ażeby tutaj
przydać się sobie i tylko sobie
przynajmniej tak mówił Ingo Ignatius
by mimo braku oparcia

w literaturze a zwłaszcza w rodzinie
przydać się sobie i tylko sobie

.

.

XV. Piosenka o pieluchomajtkach

powiedziałeś o nim że jest
“kupką nieszczęścia” odkąd musi
zabezpieczać się w pampersy
i że już nie przylega do tego świata

choć nadal chciałby robić za megagwiazdę
ktoś sprostował że to nieprawda
on jak kwiatek przylega do materii
tego świata jak flupy

odkąd się udziela na łamach branżowych pism
a kiedy rozwodzi się o “turbulencjach
wdupnych” to nikt mu nie wejdzie w słowo
aczkolwiek słowa pozostają otwarte

.

.

XVI. Poszukiwacz

może znajdziesz ojczyznę w wierszu
tam gdzie nikt jej nie szuka
w jednym i tym samym niekończącym się
wierszu który z dnia na dzień

staje się pułapką gdzie jest
twoja ojczyzna poeto
a gdzie jest twoje wygnanie
i kto cię przegnał

dlaczego coraz częściej akcja “Wisła”
myli ci się z akcją “Hiacynt” w poezji zaś
potykasz się o piękne słówka
ociepierun o piękne słówka się wzbogacasz

.

.

XVII. Niedasizm

nie dam ci siebie w żadnej
postaci prócz kamienia
oprócz wielu kamieni z których pierwszy
i drugi znajdzie się w ustach

i trzeci i czwarty korzystając z okazji
z natchnienia znajdzie się
na dnie tego tekstu (jakie to szczęście
że nie wypluwam ketrelu)

i nie dam ci siebie w wieku osiemdziesięciu
lat kiedy wszystko wypada z rąk
ale kto by cię tam chciał mój wierszu
moje złotko skoro chybiasz celu

.

.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
ur. 1962, poeta, absolwent polonistyki na UMCS w Lublinie. Debiutował w roku 1989 i wydał dotąd osiemnaście tomów wierszy oraz książkę prozatorską pt. Zaplecze. Nagrodzony wieloma nagrodami literackimi, w tym nagrodą Nike (2009) i dwukrotnie nagrodą Gdynia (2006, 2009) oraz Silesius (2012, 2020). Mieszka w Warszawie.