Teresę znałem za słabo i za krótko, a teraz żałuję. Kiedy patrzę dzisiaj na jej fotografię, przypominam sobie przekorę i zadziorność wszystkich tych wspaniałych artystek Wrocławia lat 80. i 90. Wyobraźnia, która znaczyła jej obrazy, była niepowtarzalna. Kryły się w niej fantazmaty i erotyzm, poczucie humoru, swoista ironia i jeszcze jakiś rodzaj bólu.

Kiedy ją poznałem, mieszkała samotnie w drewnianym domku na Kuźnikach – jak pamiętam, był to domek fiński. Żyła, jak dziś mówimy, ekologicznie. Pamiętam bardzo wiele ziół w kuchni, sok z brzozy, który zbierała z drzew nacinanych u siebie w ogrodzie.

Niełatwo było mi się z nią kiedyś umówić na publikację w „Ricie”. Ale w końcu się udało. Gdyby było łatwiej, z pewnością zrobiłaby potężną karierę w świecie ilustratorów i rysowniczek. Bo Teresa po prostu zapadała w pamięć.

czervo_01

Alienacja. Baba-Jaga, 2019, rysunek czarnym atramentem, 29,7 cm x 21 cm

Upadek i kara, 2004, technika mieszana, akwarela, rysunek czarnym atramentem, 29,7 cm x 21 cm

Smoczy stół, 1993, akwarela, 30 cm x 40 cm

wydaje Misie, 2007, technika mieszana, akwarela, rysunek czarnym atramentem, 21 cm x 15 cm

Dostać kota, 2002, technika mieszana, akwarela, rysunek czarnym atramentem, 29,7 cm x 21 cm

.

.

.

fot. Andrzej Dudek-Dürer, 2003, 18 cm x 18 cm

Teresa Rachwał
1952-2021; architektka, malarka, graficzka. Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, studentka profesora Zdzisława Jurkiewicza, profesor Marii Michałowskiej, profesora Mariana Poźniaka, profesora Romana Pawelskiego. Od 1980 roku rysowała i malowała fantastyczne wizje realizmu emocjonalnego. Równolegle zajmowała się działalnością pisarską, poetycką oraz fotografią. Dwukrotnie otrzymała wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Sztuki Miniaturowej w Toronto (1987, 1990). Uzyskała dwukrotnie pierwszą nagrodę oraz wyróżnienie w dziale Wystawa na Międzynarodowym Biennale Architektury w Krakowie (1991, 1993, 2000). Laureatka nagrody Miasta Krakowa w 1991 roku. Wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jej wystawy indywidualne odbywały się w Berlinie, Hamburgu i Wrocławiu. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in. w Kanadzie, we Włoszech, w Niemczech i Polsce. Uczestniczka i sponsor aukcji charytatywnych, w Krakowie, Rzeszowie i Wrocławiu; szczególnie na rzecz wrocławskiej idei schronisk im. Brata Alberta „Bliźniemu swemu…”. Jej prace trafiły do kolekcji prywatnych w Polsce, Niemczech, Kanadzie, Norwegii, Japonii; znajdują się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu oraz Muzeum Miejskim we Wrocławiu. Prezentacja jej twórczości: tutaj.

Plaża dziękuje Andrzejowi Dudkowi-Dürerowi za pomoc w publikacji prac Teresy Rachwał.